ملهارمونی  Melharmony

نوعی آهنگسازی آوانگارد است که هارمونی‌ها و رهبری صوتی جدیدی را بر اساس پیشرفت ملودیک بررسی می‌کند. به عبارت دیگر، ملهارمونی Melharmony با هدف ایجاد آکوردها و کنترپوان‌ها بر اساس قوانین ملودیک سیستم‌های تکامل‌یافته در سراسر جهان است. بنابراین ملهارمونی دو مفهوم اصلی اما متنوع در موسیقی جهان – ملودی و هارمونی – را با هم ترکیب می‌کند. این سبک در ابتدا توسط موسیقیدان-آهنگساز، ن. راویکران، پیشنهاد و توسعه داده شد.

رابرت موریس، آهنگساز بریتانیایی-آمریکایی، آن را از دیدگاه نظریه غربی توسعه داد. ملهارمونی Melharmony سبکی از موسیقی است که قوانین و زیبایی‌شناسی سیستم‌های ملودی‌محور مانند کلاسیک هندی و همچنین سیستم‌های هارمونی‌محور مانند کلاسیک غربی و جاز را در نظر می‌گیرد، اما فقط به آنها محدود نمی‌شود.

تعریف و رویکرد Melharmony

ملهارمونی به عنوان “هماهنگی و لایه‌های عمودی موسیقی با تأکید بر قوانین و اصول سیستم‌های ملودیک بسیار تکامل‌یافته” تعریف شده است. در ابتدا به عنوان یک تلفیق کلاسیک منحصر به فرد در نظر گرفته می‌شد که سیستم‌های کلاسیک غربی و هندی را در بر می‌گرفت، اگرچه متعاقباً ترکیبی از قوانین ملودیک موسیقی کلاسیک هند با جاز، برزیل و سایر فرهنگ‌های جهان نیز بوده است.

رابرت موریس، آهنگساز و نظریه‌پرداز موسیقی آمریکایی، خاطرنشان می‌کند: «بنابراین، مل‌هارمونی Melharmony نشان می‌دهد که رهبری صدا باید از ساختار ملودیک و ترکیبی یک مد (راگا) مشتق شود. علاوه بر این، در حالی که تقریباً هر ترکیبی از نت‌ها می‌تواند در صورت اجرای متوالی قابل اجرا باشد، تنها ترکیب‌های خاصی در صورت اجرای همزمان، دلپذیر خواهند بود که مل‌هارمونی Melharmony را پیچیده‌تر می‌کند.»

در حالی که تعدادی از سیستم‌ها مانند سیستم راگا در موسیقی کارناتیک هند/موسیقی کلاسیک هندوستان، موسیقی چینی و سیستم مقام ایران یا بر اساس اصول ملودیک محکمی ساخته شده‌اند که قدمت آنها به هزاران سال پیش برمی‌گردد، سیستم‌های هندی و چینی که از یک سیستم موسیقی دوازده صدایی مانند موسیقی کلاسیک غربی استفاده می‌کنند، «مل‌هارمونی کردن» آنها آسان‌تر از سیستم‌های ایرانی/عربی است که برخی از آنها می‌توانند تا نه فاصله میکروتونال یا ویرگول در هر تُن کامل داشته باشند.

موریس همچنین خاطرنشان می‌کند که مل‌هارمونی Melharmony می‌تواند در مورد ترکیبات آفریقایی نیز اعمال شود و همچنین با اشکال قدیمی‌تر موسیقی غربی که از سرود ساده مونوفونیک تکامل یافته‌اند، مطابقت دارد. قرن دهم میلادی. تا حدود سال ۱۵۵۰، ملودی‌های غربی بر اساس مدها بودند.

هارمونی کلاسیک غربی و ملهارمونی Melharmony
رویکرد کلاسیک غربی به هارمونی برای قرن‌ها سه‌گانه‌محور بوده است، اگرچه ابزارهای مهم دیگری مانند استیناتو، حرکات متضاد، افزایش یا کاهش ریتم، تقلید و غیره نیز تکنیک‌های حیاتی هستند. با این حال، تعمیم رویکرد سه‌گانه‌محور به سیستم‌های ملودیک مانند کلاسیک کارناتیک هندی که قوانین پیچیده‌ای برای صدها مد (راگا) دارند، اغلب نتایج متناقضی ایجاد می‌کند.

مله‌ارمونی Melharmony تمرکز را از هارمونی سه‌گانه‌محور به قطعه‌بندی برای ایجاد بخش‌های متعدد تغییر می‌دهد.اگر قطعه‌بندی قرار باشد هارمونی را در پیوند نزدیک با قوانین ملودیک سیستم‌های متنوع تثبیت کند، می‌توان از هارمونی سه‌گانه، استیناتو و سایر ابزارهای پیرامون آن استفاده کرد که منجر به آشتی رویکردهای ملودیک و هارمونیک می‌شود.

اصول ملودیک در ملهارمونی Melharmony
ملهارمونی بر اساس مجموعه‌ای پیچیده از اصول عمل می‌کند که قوانین و ساختار ملودی را نیز در نظر می‌گیرد. سیستم‌های ملودیک در بسیاری از نقاط جهان تمایل به گسترش افقی داشته‌اند و گام‌ها و مدهای بیشتری را با توالی‌های صعودی و نزولی خاص، برخلاف گام‌های اصلی ماژور یا مینور که هسته سیستم‌های هارمونیک را تشکیل می‌دهند، بررسی کرده‌اند.

نمونه‌ای از این می‌تواند موسیقی کارناتیک هند باشد که در آن هر راگا (مد) خواستار یکپارچگی در گام، توالی، عبارات کلیدی (قطعه‌بندی)، سلسله مراتب نت‌ها در ساختار خود و غیره است. به عبارت دیگر، هر راگا صرفاً یک مد یا گام ملودیک نیست، بلکه یک طرح ملودیک منحصر به فرد است. ملهارمونی Melharmony هنگام ایجاد بخش‌های متعدد به این قوانین توجه می‌کند.

مثال های Melharmony

مثال ۱ – توالی نت‌ها: توالی یک راگا Kadanakutoohalam به صورت C D F A B E G C – C B A G F E D C است. اگرچه از همان نت‌های دو ماژور استفاده می‌کند، یک آکورد ماژور مانند C-E-G در یک زمینه ملهارمونیک به اندازه E-G-C مناسب به نظر نمی‌رسد. D-F-A بسیار خوب عمل می‌کند اما در مورد E-G-B، یک وارونگی (B-E-G) می‌تواند گزینه خوبی باشد. F-A-C، G-B-D و A-C-E نیز نامناسب خواهند بود.

مثال ۲ – سلسله مراتب نت‌ها: عربهی از یک توالی ساده استفاده می‌کند: C D F G A C – C B A G F E D C. اما B و E فقط به طور گذرا در این راگا به کار می‌روند که چندین گزینه آکورد از جمله C-E-G (در هر جایگشتی) را حذف می‌کند. با این حال، انتخاب‌های دقیق مانند فا-لا-ر (به جای ر-فا-لا) می‌تواند ملودی را زنده کند، زیرا هر سه نت در این راگا غالب هستند.

مثال ۳ – تزئین نت‌ها: راگای شانکارابارانام (یکی از مدهای “بزرگ-۶” در کارناتیک) معادل گام ماژور است: C D E F G A B C – C B A G F E D C. اما چندین آکورد که به طور معمول در آهنگسازی‌های غربی استفاده می‌شوند، ممکن است مناسب به نظر نرسند.

به دلیل تزئینات خاصی که شامل نوسان نت‌هایی مانند ر، فا و لا می‌شود، نیرویی که به سی داده می‌شود و تقریباً آن را به دو بالا و غیره می‌رساند، به شخصیت راگا مربوط می‌شود. سه‌گانه‌های آکورد که در یک زمینه ملهارمونیک Melharmony مناسب به نظر می‌رسند (مانند سی-ر-فا کاسته شده) استثنائات بیشتری از این قاعده هستند.

تصاویر بالا به این معنی نیست که ملهارمونیک Melharmony دامنه محدودی دارد. کاملاً برعکس، زیرا گزینه‌های هارمونیک متنوعی در بسیاری از راگاها وجود دارد که می‌توان آنها را بررسی و به طور مناسب به کار برد. گزینه‌های ملهارمونیک Melharmony مشابهی را می‌توان برای هر سیستم ملودیک بسیار تکامل‌یافته ایجاد کرد.

رپرتوار اجرایی Melharmony

آهنگ‌سازی‌های ملهارمونیک Melharmony از اشکال متنوعی استفاده می‌کنند که برخی از آنها بدیع هستند. آنها همچنین از اشکال موسیقی کلاسیک غربی مانند اتود داپریس و کنسرتو برای سازهای مختلف و همچنین اشکالی مانند گیتام و کرتی (که به صورت کریتی نیز نوشته می‌شود) که در موسیقی کارناتیک هند استفاده می‌شوند، استفاده می‌کنند. آنها اغلب راگاهای بدیعی را برای مخاطبان غربی به نمایش می‌گذارند و اغلب دارای کادانس‌های ریتمیک خلاقانه، کوداهای ریاضی و توالی‌های توکار هستند که نشان‌دهنده بداهه‌نوازی ملودیک هستند.

تنظیمات ملهارمونیک Melharmony آهنگسازان سنتی هندی از جمله تیاگاراجا، اوتوکادو ونکاتا کاوی و موتوسوامی دیکشیتار توسط سمفونی‌ها و ارکسترهای مجلسی حرفه‌ای مختلف، ارکسترهای زهی، گروه‌های کوارتت و کوئینتت و همچنین گروه‌های موسیقی جاز، راک و موسیقی ملل اجرا شده‌اند. ملهارمونیک Melharmony وقتی با ریتم‌های جالب همراه باشد، نقشی پویا در کنسرت‌های موسیقی جاز و موسیقی ملل ایفا می‌کند. اذعان شده است که «تأثیر عمیقی بر مفاهیم بداهه‌نوازی بسیاری از نوازندگان» داشته است.

جشنواره‌های مل‌هارمونی  Melharmony

جشنواره‌های مل‌هارمونی Melharmony با حضور دو آهنگساز برجسته که از جهان‌های متنوع ملودی و هارمونی معاصر بودند، مانند جشنواره OVK-Bach با محوریت آثار و مشارکت‌های اوتوکادو ونکاتا کاوی (1700-1765) از شرق و یوهان سباستین باخ (1685-1750) از غرب یا جشنواره تیاگاراجا (1767-1847) – موتسارت (1756-1791) و جشنواره دیکشیتار (1775-1835) – بتهوون (1770-1827)  دوران جدیدی را در موسیقی جهانی آغاز کرده‌اند که نوازندگان، آهنگسازان، ارکسترها، رهبران ارکستر، محققان، دانشجویان و شنوندگان هر دو فرهنگ را به خود جذب می‌کند.

از نکات برجسته چنین جشنواره‌هایی، اجرای رپرتوار ملودیک سنتی شرقی و هارمونی محور غربی و بخش اوجی از تنظیم‌های ملهارمونیک از آثار ملودیک خالص است که توسط ارکسترها و گروه‌های غربی اجرا می‌شود. جلسات علمی، مسابقات، رویدادهای موسیقی و رقص دانشجویی و اجتماعی و همچنین نمایش‌ها/نمایش‌هایی با محوریت آهنگسازان اصلی نیز تجربه هنری و دانشگاهی را ارتقا می‌دهند.

جشنواره‌ها و رویدادهای ملهارمونیک Melharmony عمومی در گوتینگن، آلمان، گوته‌آنوم در سوئیس، لندن، برادفورد، منچستر و سایر شهرهای بریتانیا و در شهرهای مختلف ایالات متحده از جمله هوستون و مینیاپولیس برگزار شده است.

ملهارمونی Melharmony در مدارس و دانشگاه‌ها
از آنجایی که ملهارمونی Melharmony به راحتی دیدگاه‌های عملی در سیستم‌های مختلف موسیقی جهان ارائه می‌دهد، به طور فزاینده‌ای برای ارائه تجربه اجرایی آموزشی و هیجان‌انگیز برای دانش‌آموزان ارکستر در مدارس شهرهایی مانند مدیسون، هوستون، میدلتون، راوند راک، اورگان، سان پریری، ساکرامنتو، مینیاپولیس و غیره در ایالات متحده، از سطح راهنمایی تا سمفونی جوانان، مورد استفاده قرار گرفته است. ارکسترها بخشی از اقامت‌ها و اردوهای ملهارمونی Melharmony بوده‌اند و قطعاتی را در کنسرت‌های خود اجرا کرده‌اند.

مقالات دانشگاهی و دوره‌های دانشگاهی
مقاله پروفسور رابرت موریس (رئیس آهنگسازی، دانشکده موسیقی ایستمن، نیویورک) – «مفهوم ملهارمونی Melharmony از نظر راویکیران: پژوهشی در باب هارمونی در راگاهای جنوب هند» در کنفرانس انجمن نظریه موسیقی در نوامبر ۲۰۰۵، بوستون، ایالات متحده، جنبه‌های نظری متعددی از ملهارمونی Melharmony را مطرح کرد که می‌تواند توسط آهنگسازان و دانشجویان سیستم‌های غربی به کار گرفته شود. در کنفرانس AAWM نیویورک (ژوئن ۲۰۱۶)، موریس با اشاره به ملهارمونی، پیشرفت‌های اخیر در چارچوب‌های دوصدایی و هارمونیزه کردن راگاهای هندی را به اشتراک گذاشت. مقالات، میزگردها و سخنرانی‌های ارائه شده در کنفرانس‌های مختلف در آمستردام، هوستون، اورلاندو و سایر شهرها، جنبه‌های متنوعی از این مفهوم را برجسته کرده‌اند.

دانشکده موسیقی ایستمن، روچستر، نیویورک، در آگوست ۲۰۱۵ یک دوره آموزشی دانشگاهی در این زمینه ارائه داد. سایر موسسات مانند موسسه فناوری ماساچوست در بوستون، دانشگاه جورجیا در کلمبوس، دانشگاه کلرادو در بولدر و کالج لیدز موسیقی در بریتانیا، کارگاه‌ها یا سخنرانی‌های کلاسی در مورد ملودی ارائه داده‌اند.

Melharmony

آونگ

بهترین آموزشگاه موسیقی ( Music Institute ) در غرب تهران 1404 (West Tehran )