گیتار پاپ

گیتار کلاسیک که گیتار اسپانیایی نیز نامیده می‌شود، عضوی از خانواده گیتارهایی است که در موسیقی کلاسیک و سبک‌های دیگر استفاده می‌شود. ساز زهی چوبی آکوستیک با سیم های ساخته شده از روده یا نایلون، پیش ساز گیتارهای آکوستیک و الکتریک مدرن با سیم فولادی است که هر دو از سیم های فلزی استفاده می کنند. گیتارهای کلاسیک از ویولا و جیترن اسپانیایی قرن 15 و 16 گرفته شده است. این سازها به گیتار باروک قرن هفدهم و هجدهم تبدیل شدند و در اواسط قرن نوزدهم، به اشکال اولیه گیتار کلاسیک مدرن تبدیل شدند. گیتار کلاسیک مدرن امروزی با طراحی های متاخر هنرمند اسپانیایی قرن نوزدهم، آنتونیو تورس ژورادو، پایه گذاری شد.

حالت و تکنیک نوازندگان گیتار فلامنکو که «توکائورس» نامیده می‌شود، با نوازندگان گیتار کلاسیک متفاوت است. در حالی که گیتاریست کلاسیک گیتار را روی پای چپ خود به صورت مایل نگه می‌دارد، نوازنده گیتار فلامنکو معمولاً پاهای خود را روی هم می‌کشد و آن را روی پایی که بالاتر است نگه می‌دارد و گردن را در وضعیت تقریباً افقی نسبت به زمین قرار می‌دهد. گیتاریست های مدرن معمولا از گیتار کلاسیک استفاده می کنند، البته ساز خاصی برای این سبک به نام گیتار فلامنکو وجود دارد. 

موسیقی پاپ یک ژانر از موسیقی عامه پسند است که در شکل مدرن خود در اواسط دهه 1950 در ایالات متحده و بریتانیا ایجاد شد. در طول دهه‌های 1950 و 1960، موسیقی پاپ شامل راک اند رول و سبک‌های جوان‌گرا بود که بر آن تأثیر گذاشت. موسیقی راک و پاپ تا اواخر دهه 1960 تقریباً مترادف باقی ماندند، پس از آن سبک پاپ همراه با گیتار در سراسر دنبا رواج بیشتری یافت. در ایران از حدود 70 سال پیش گیتار در سبک های مختلف مورد استفاده قرار می گرفته است.