تنبک

تمبک (تنبک، دمبک، دندونک و ضَرب) یکی از سازهای کوبه ای ایرانی است. این ساز پوستی، از نظر سازشناسی جزء طبل های جام‌شکل محسوب می‌شود. طنین هجای «تُم» بیش از هجاهای «دُم، دُن، تُن» و غیره (در اسامی دمبک، دنبک، تنبک …) بازگو کنندهٔ صدای حاصل از اجرا در ناحیهٔ مرکزی این ساز است، لذا نام این ساز آن‌طور که تلفظ می‌شود، «تمبک» اختیار شده است.

پیشینه تمبک با نام‌های پهلوی دمبلک به پیش از اسلام می‌رسد و بنابر نظر دکتر معین دمبک صورت دگرگون‌شدهٔ همین نام است. به نظر برخی موسیقی‌دان‌های قدیمی ایران مانند فارابی زادگاه تمبک در مناطق غربی ایران است.تمبک در چند دههٔ اخیر پیشرفت چشم‌گیری کرده و حتی به عنوان سازی مستقل برای تک‌نوازی مطرح شده‌است.